از يه جايي به بعدبه همه چيز و همه کس بياعتنا ميشي، ديگه نه از کسي ميرنجي، نه به عشق کسي دل ميبندي...
از يه جايي به بعدمرض چک کردن موبايلت خوب ميشه، حتي يه وقتايي يادت ميره گوشي داري، ديگه دلشوره نداري که گوشيتو جا بذاري يا SMSي بيجواب بمونه...
از يه جايي به بعدديگه دوست نداري هيچکس رو به خلوت خودت راه بدي، حتي اگه تنهايي کلافهات کرده باشه...
از يه جايي به بعدوقتي کسي بهت ميگه دوستت دارم، لبخند ميزني و ازش فاصله ميگيري...
از يه جايي به بعدهر روز دلت براي يه آغوش امن تنگ ميشه، اما ديگه به هيچ آغوشي فکر نميکني...
از يه جايي به بعدحرفي واسه گفتن نداري. ساکت بودن رو به خيلي از حرفا ترجيح ميدي و ميري تو لاک خودت...
از يه جايي به بعداز اينکه دوسِت داشته باشن، ميترسي. جاي دوست داشته شدنها توي تن و فکر و قلبت ميسوزه...
از يه جايي به بعدفقط يه حس داري... حس بيتفاوتي؛ نه از دوست داشتنها خوشحال ميشي و نه از دوست نداشتنها ناراحت...
از يه جايي به بعدتوي هيجان انگيزترين لحظهها هم فقط نگاه ميکني و سکوت...
نظرات شما عزیزان:
|
About
به وبلاگ من خوش آمدید بچه ها لطفا نظربزارید دلخوشی من به نظرات شما هست که رواین وبلاگ کارمیکنم ممنونم ازهمتون Archivesمرداد 1392تير 1392 AuthorsآرشLinks
lost memories
Specific![]() ![]() ![]() LinkDump
عاشقانه |